POROTË f. vjet.
Njëzet e katër dëshmitarë, të cilët dëshmonin me be për të nxjerrë të pafajshëm dikë që akuzohej për një krim, për një faj a për një shkelje të kanunit.
- E bëri porotë e bëri me turp para të tjerëve, e turpëroi, ia mori fytyrën.
POROTË f. vjet.
Njëzet e katër dëshmitarë, të cilët dëshmonin me be për të nxjerrë të pafajshëm dikë që akuzohej për një krim, për një faj a për një shkelje të kanunit.