SHATËR m. hist.
- Djalë nga një familje fisnike, që shërbente në oborrin e një princi a të një mbreti (në sistemin feudal); shërbëtor shtëpie. E mori (shërbeu) si shatër. Vajti i rrethuar nga shatrit.
SHATËR f. krahin.
- Sheshje të vjetra; këpucë të vjetra që përdoren si sheshje. Ishin bërë shatra këpucët.