SHQIM m.
- 1. gjuh. Veprimi sipas kuptimit të foljeve SHQUAJ, SHQUHEM. Shqimi i një emri.
- 2. vjet. Dallim. Pa shqim race e gjuhe.
SHQIM kal.
- 1. Shuaj, fik. Shqim zjarrin (dritën, llambën). Shqim gëlqeren në ujë.
- 2. fig. Shfaros, përfaroj. E shqimën armikun. I shqimën mushkonjat.
- Ia shqimi derën ia fiku derën, ia shoi pragun.
SHQIM ndajf.
- Krejt, fare; plotësisht, tërësisht. I mërzitur shqim. Mbaroi shqim. I besonte shqim. Humbi shqim. Ia prishi lulet shqim.