Tharbëtohem ‹ kuptimi

THARBËTOHEM vetv.

1. vet. veta III. Tharmëtohet; thartohet. Është tharbëtuar vera (qumështi). Është tharbëtuar mielli.
2. fig. Prishem a zihem me dikë, keqësoj marrëdhëniet më të, zemërohem. U tharbëtuan midis tyre.

Shih edhe: thartohem tharmëtohet tharbëtim tharbëtoj tharbëtues tharbem tharbët tharbore tharmëtim