TRUTHARË mb. keq.
- 1. Që nuk është në gjendje të gjykojë si duhet, i ngathët nga mendja, jo i zgjatur; që i kanë rrjedhur trutë; matuf, kokëzbrazët; si mallk. që iu thafshin trutë e kokës!
- 2. Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit. Çfarë truthari paska qenë!