ZOTËRI m.
- 1. vjet. Njeri i pasur ose me pushtet; pronar i një pasurie. Djali i zotërisë. Shërbëtorët e zotërisë. Punonte për zotërinë.
- 2. vjet. Përdorej për të thirrur me nderim një burrë. Zonja e zotërinj!
- 3. kryes. libr. Përdoret për t'iu drejtuar në mënyrë zyrtare a me nderim burrave që janë shtetas të një vendi josocialist e që nuk janë komunistë; zot. Të nderuar zotërinj!
- 4. përb. Burrë të cilit nuk i pëlqen të punojë dhe që e mban veten më të madh e sillet si pronarët e dikurshëm. Zotëri i madh.
- 5. përd. mb. bised. Shumë i mirë, i sjellshëm e i nderuar, fisnik. Burrë (djalë) zotëri.