Çapë
I f.sh. -
- Vegël bujqësore për të prashitur, që ka ten si sqepar në njërën anë, dy dhëmbë në anën tjetër dhe bisht prej druri. Prashit me çapë. I jap një çapë. Punoj me çapë.
- Çapëza e hostenit. Çapa e hostenit. Krua me çapë.
II f.sh.krahin. -
- Kafshatë. Çapë e madhe. Një çapë bukë. Ha një çapë bukë ha pak. Çapa e madhe të zë fytin. fj.u.
- Zhubër që ngelet në një rrobë, rrudhë. Napë me çapa. Rrobë me çapa. Bëhet me çapa.