Bejçe ‹ kuptimi ‹ FJALË

Bejçe f.sh.vjet. -

mospërf. I biri i beut; beu i vogël.
përk. Djalë i ri i shtëpisë; djali që do të bëhej dhëndër.

Shih edhe: bejkë bejte bej bejk bejleg abeja arbejde bejlege bejtar