Besëtytë ‹ kuptimi

BESËTYTË mb.

Që beson në gjëra të kota, që është i dhënë pas besimeve të kota. Njeri besëtytë.
Përd. em. sipas kuptimit të mbiemrit.

Shih edhe: besëkotë besëtytni besëthyes besëtytnor beshte beshtë besëmirë besëpakë besëplotë