HAIR m. bised.
- Mbarësi që sigurohet me punë, lumturi; mirësi e dikujt, dobi. Njeri (djalë) i hairit. Sahati i hairit. I pa hairin dikujt a diçkaje: përfitoi, pati dobi prej tij a prej saj. S'bën hair: nuk sjell dobi, nuk sjell ndonjë të mirë. S'ia kam parë hairin. Bëfsh hair! ur. të vajttë mbarë. Mos bëftë hair! mallk. Hair qoftë! (hair të bëhet!) për të mirë qoftë!; ashtu u bëftë! U bëftë i hairit! ur. u bëftë i mbarë! (për fëmijët). I pafsh hairin! iron. Mos e bëftë pikën e hairit! mallk. Të qoftë për hair! ur.
- Shprehje:
- Manastir pa hair vjet.
Njeri shumë dorështrënguar, njeri që s'të jep as një pikë ujë; shtëpi jo mikpritëse. - I mbiu sherri midis hairit shih te SHERR,~I.