Besëkeq ‹ kuptimi

besëkeq mb. -

Që e shkel fjalën e dhënë, që s'mund a s'duhet t'i zihet besë, i pabesë.
vjet. Që e kishte të dobët ndjenjën e besimit fetar, që ishte i lëkundur në besimin e vet fetar.
Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.

Shih edhe: besëkotë besëpakë besë besëkotësi besëqen besëshkalë besëshkelje besëshkelës besëmirë